زیاد طول کشیدن؟ صفحه بارگیری را ببندید.
پلی پروپیلن (PP) بسیار بلوری گرمانرم رزین است که توسط زنجیره ای رشد می سازند. پلیمریزاسیون پروپیلن (CH 2 = CHCH 3 )، یک گاز ترکیب به دست می آید.
توسط حرارتی از ترک خوردگی از اتان، پروپان، بوتان، و یا کسر نفتا نفت. پلیمر واحد تکرار دارای ساختار زیر است:
فقط فرم ایزوتاکتیک پلی پروپیلن به مقدار قابل توجهی به بازار عرضه می شود.
(در پلی پروپیلن ایزوتاکتیک ، تمام گروههای متیل [CH 3 ] در امتداد یک طرف زنجیره پلیمر قرار می گیرند.) در دماها و فشارهای پایین با استفاده
از کاتالیزورهای زیگلر-ناتا تولید می شود .
پلی پروپیلن دارای برخی از خصوصیات پلی اتیلن است ، اما این ماده سفت تر است ، دمای ذوب بیشتری دارد و کمی به اکسیداسیون حساس است.
بخش عمده ای از آن به الیاف اختصاص می یابد ، جایی که ماده اصلی سازنده پارچه برای اثاثیه منزل مانند تودوزی و تابلو فرش در فضای باز است.
استفاده های انتهایی صنعتی متعددی برای الیاف پلی پروپیلن نیز وجود دارد ، از جمله طناب و بند ناف ،
پارچه های غیر بافته ی یکبار مصرف را برای پوشک و کاربردهای پزشکی استفاده می کنند ، و پارچه های غیر بافته را برای تثبیت
زمین و تقویت در ساخت و ساز و راه سازی استفاده می کنند.
با این حال ، به دلیل جذب رطوبت بسیار کم ، رنگ پذیری محدود و نقطه نرم شدن کم (فاکتور مهمی هنگام اتو کردن لباس) ، پلی پروپیلن فیبر پوششی مهمی نیست.
به عنوان یک پلاستیک ، کاربرد پلی پروپیلن را بصورت ضربه ای در بطری های مواد غذایی ، شامپوها و سایر مایعات خانگی میسازند.
همچنین به بسیاری از محصولات مانند محفظه های لوازم خانگی ، ظروف غذای ضد ظرفشویی ، اسباب بازی ها ، پوسته های
باتری اتومبیل و مبلمان فضای باز از طریق تزریق قالب گیری می شود. وقتی یک قسمت نازک از پلی پروپیلن قالب ریزی میشود
به طور مکرر خم می شود ، یک ساختار مولکولی تشکیل می شود .
که قادر به مقاومت در برابر انعطاف پذیری اضافی و بدون شکست است.
این مقاومت در برابر خستگی منجر به طراحی جعبه های پلی پروپیلن و سایر ظروف با روکش های خود لولا می شود.
به طور کلی می پذیرند که پلی پروپیلن ایزوتاکتیک در سال ۱۹۵۴ توسط شیمیدان ایتالیایی کشف شد .
جولیو ناتا و دستیار او پائولو چینی ، در همکاری با Montecatini (اکنون Montedison SpA) و استفاده از کاتالیزورهایی از این نوع
که اخیراً توسط کارل زیگلر برای سنتز پلی اتیلن اختراع شد.
(بخشی از آن به رسمیت شناختن این دستاورد ، جایزه نوبل شیمی در سال ۱۹۶۳ به همراه زیگلر به ناتا اعطا شد .)
تولید تجاری پلی پروپیلن توسط Hercules Incorporated ، Montecatini و Farbwerke Hoechst AG آلمان در سال ۱۹۵۷ آغاز شد.
از اوایل دهه ۱۹۸۰ تولید و مصرف به دلیل اختراع سیستم های کاتالیزور کارآمدتر توسط Montedison و Mitsui & Co. Ltd.
ژاپنی به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
این رزین ترموپلاستیک سفت و سخت و نسبتاً شکننده از پلیمر است استایرن (CH 2 = CHC 6 H 5 ).
استایرن که به آن فنیل اتیلن نیز می گویند ، با واکنش اتیلن با بنزن در حضور کلرید آلومینیوم برای تولید اتیل بنزن بدست می آید .
که پس از آن از آب زدایی می شود تا استایرن شفاف و مایع حاصل شود .
مونومر استایرن با استفاده از آغازگرهای رادیکال آزاد در درجه اول در فرآیندهای فله و تعلیق پلیمری می شود ، اگرچه
از روش های محلول و امولسیون نیز استفاده می شود.
وجود آویز گروههای فنیل (C 6 H 5 ) کلید خصوصیات پلی استایرن است.
این گروههای بزرگ و حلقه ای شکل از بسته شدن زنجیره های پلیمری به ترتیب نزدیک و کریستالی جلوگیری می کنند ، به
طوری که پلی استایرن جامد شفاف است.
علاوه بر این ، حلقه های فنیل چرخش زنجیره ها را به دور پیوندهای کربن-کربن محدود می کنند
بنابراین مقاومت قابل توجهی را به پلیمر اعطا می کنند.
پلیمریزاسیون استایرن از سال ۱۸۳۹ شناخته شد ، زمانی که داروساز آلمانی ادوارد سیمون تبدیل آن به استیرول جامد را گزارش داد
بعداً به متاستیرول تغییر نام داد.
در اواخر سال ۱۹۳۰ استفاده تجاری کمی از این پلیمر به دلیل شکنندگی و دیوانگی (ترک خوردگی دقیقه) یافت شد ، که ناشی از
ناخالصی هایی بود که باعث اتصال متقابل زنجیره های پلیمر شد.
تا سال ۱۹۳۷ رابرت دریزباخ و دیگران در آزمایشگاه فیزیک شرکت شیمی شیمی داو ، مونومر را خالص کردند و یک فرآیند کارخانه آزمایشی
برای این پلیمر ایجاد کردند ، که در سال ۱۹۳۸ به صورت تجاری تولید می شد.
دلایل عدم بازیافت پلی استایرن (پلی استایرن) را تا حد ممکن کشف کنید.
پلی استایرن فوم دار را در ظروف عایق بندی ، بسته بندی و مواد غذایی مانند فنجان های نوشیدنی
کارتن تخم مرغ و بشقاب ها و سینی های یکبار مصرف میسازند .
محصولات جامد پلی استایرن شامل ظروف خوراکی قالب تزریقی ، نگهدارنده های کاست صوتی و مواردی برای بسته بندی
دیسک های فشرده است.
بسیاری از غذاها را به دلیل نفوذ پذیری زیاد گاز و انتقال بخار آب به خوبی از مواد ، در سینی های پلی استایرن شفاف شکل بسته بندی می کنند.
